یادداشت

خمینی ابداً گریه نمی کند‏

ظهر آن روزی که مرحوم حاج آقا مصطفی رحلت کرده بودند و منزل امام پر بود از‏‎ ‎‏کسانی که برای تسلیت به محضر ایشان می آمدند وقتی همه رفتند اذان ظهر شد. امام‏‎ ‎‏بلند شدند و تشریف بردند وضو گرفتند و فرمودند: «من می روم مسجد.» گفتم ای وای،‏‎ ‎‏آقا امروز هم برنامه همیشگی نماز جماعت خود را ترک نمی کنند. به یکی از خادمها‏‎ ‎‏گفتم زود برود به خادم مسجد خبر دهد. وقتی مردم فهمیدند که امام به مسجد می آیند‏‎ ‎‏جمعیت از هر طرف به مسجد ریختند. وقتی با آقا به مسجد رسیدیم جمعیت که گریه‏‎ ‎‏می کردند و ضجه می زدند، راه را باز کردند و امام داخل مسجد شدند مردم با تعجب به‏‎ ‎‏هم می گفتند: «یعنی چه؟! خمینی ابداً ما یبکی» خمینی ابداً گریه نمی کند. 

منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 247.

راوی: حجه السلام فرقانی.



خمینی ابداً گریه نمی کند‏؛ 11 دی 1278

دیدگاه ها

نظر دهید

اولین دیدگاه را به نام خود ثبت کنید: