یادداشت

تنها کسی که آرام بود‏

وقتی قرار شد امام به کویت نروند و مقصد پاریس باشد، به دلایل امنیتی‏‎ ‎‏می بایستی این خبر مخفی می ماند و به همین دلیل ما در آنجا روزهای بحرانی را پشت‏‎ ‎‏سر گذاشتیم. شب آخر که قرار شد عده ای از اصحاب خاص امام با ایشان حرکت‏‎ ‎‏کنند من خیلی مضطرب بودم و خوابم نمی برد. بلند شدم و نشستم. دیدم آقا هم که‏‎ ‎‏معمولاً آن وقت شب بیدار هستند نشسته اند. وقتی دیدند بیدار شدم به آرامی به من‏‎ ‎‏گفتند: «بخواب». سحر که امام قصد حرکت داشتند تمام اهل خانه حالت واقعاً‏‎ ‎‏عجیبی داشتند، نفس از سینه هیچ کس بیرون نمی آمد، انگار هیچ کس در خانه نبود.‏‎ ‎‏تنها کسی که خیلی آرام بود امام بود، ایشان از ما خداحافظی کردند و با اخوی رفتند.

منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 253.

راوی: فریده مصطفوی.



تنها کسی که آرام بود‏؛ 11 دی 1278

دیدگاه ها

نظر دهید

اولین دیدگاه را به نام خود ثبت کنید: