شب 22 بهمن من یادم نمی رود که تهران بحرانی بود و از اطراف مقر امام گلوله هایی به طرف خانۀ امام سرازیر می شد. بعضی از دوستان وحشت کرده بودند و می خواستند رختخواب امام را در آغوش بگیرند و به محل امنی ببرند. اما امام با آن نگاه و صلابتشان اشاره کردند که احتیاج به این کار نیست.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 263.
راوی: حجه الاسلام شجونی.