امام معمولاً در مجالس سکوت اختیار می کردند، مگر موقعی که کسی از ایشان چیزی می پرسید. برخلاف بعضی که وقتی کسی خدمتشان می رسد، شروع می کنند به صحبت کردن که بله نظریه من چنین و چنان است. امام ساکت می نشستند، اگر کسی چیزی می پرسید جواب می دادند آن هم جوابهای حساب شده.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 319.
راوی: حجه الاسلام صابری همدانی.