امام علاوه بر اعلامیه ها و سخنرانیها، نامه های زیادی نیز به اطراف و اکناف می نوشتند. فراموش نمی کنم که در سال 1341 در ماجرای انجمنهای ایالتی و ولایتی، مرحوم حاج سید آقا مصطفی می گفت آقا شبی دو یا سه ساعت بیشتر نمی خوابند و بقیۀ شب را مشغول نامه نوشتن به علمای بلاد هستند. می توانم بگویم امام صدها نامه به ولایات نوشتند و علمای شهرستانها را به خطرهایی که به سوی جهان اسلام آغازیدن گرفته بود، آگاه می کردند و نقش اسراییل و آمریکا، و اینکه هدف آنها حذف اسلام است، و این گونه مسایل را تشریح می کردند. بعضی از نامه هایی که امام به علما می نوشتند گاهی چاپ و پخش می شد و تاثیر به سزایی داشت و غوغایی بپا می کرد. یکی از این نامه ها در ماجرای انجمنهای ایالتی و ولایتی که من به یاد دارم، نامۀ امام به آقای فلسفی بود. آقای فلسفی آن نامه را در بالای منبر مسجد ارک خواند من در آن مجلس بودم. وقتی که گفت اما نامۀ آیت الله خمینی، مردم سراپا گوش و به گونه ای برانگیخته شدند. نامه امام این گونه بود که مردم را برمی انگیخت. امام در پایان این نامه سورۀ فیل را به طور کامل آورده بود. وقتی آقای فلسفی این سوره را خواند، مردم به حدی به هیجان آمده بودند که کلمات پایانی هر آیه را یکصدا تکرار می کردند. مثلاً وقتی آقای فلسفی می خواند: «باصحاب الفیل»، «فی تضلیل» مردم یکصدا همراه ایشان «فیل» و «تضلیل» را تکرار می کردند. این نامۀ امام در مسجد ارک حالت یک سرود همگانی به خود گرفت و شوری برپا کرد.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 338.
راوی: سید علی خامنه ای.