یکی از دوستان همشاگردی امام می گفت وقتی با ایشان از خمین به اراک آمدیم، استاد که درس می گفت امام همین که گوش می کردند کافی بود، نه مطالعه می کردند و نه مباحثه، دیگران به سر و کله هم می زدند که درس را یاد بگیرند ولی وقتی امام فردا وارد کلاس درس می شدند از همه بهتر درس را می دانستند. ایشان تا این حد دارای استعداد قوی و هوش و حافظه سرشار بودند.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 353.
راوی: آیت الله مسعودی خمینی.