روزی در مجلسی که عده ای از فضلا نشسته بودند، از امام یک سوال علمی کردند. در واقع یکی از آقایان به یکی دیگر از علما گوشه و کنایه می زد. چهرۀ امام بر افروخته شد و فرمودند: «منزل من جای گوشه و کنایه نیست. مجالس باید مجالسی خدایی باشد. مجالس نمی توانند جوری باشند که کسی در آن به مومنین و مسلمانها گوشه و کنایه بزند.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 404.
راوی: حجه الاسلام مسعودی.