یک شب که به حرم حضرت علی(ع) مشرف شده بودم مشغول نماز بودم که متوجه شدم امام تشریف آوردند و در کنار من در جایی که خالی بود نشستند. پس از نماز متوجه شدم که ایشان مشغول دعا هستند. گفتم ادب ایجاب می کند که دعای آقا که تمام شد خدمتشان سلام عرض کنم. اما امام به من مجال ندادند چون تا سلام نمازم را دادم فوراً رو به من کردند و با گرمی خاصی سلام کردند، و من شرمنده شدم.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلدسه، صفحه 241.
راوی: آیت الله موحدی کرمانی.