من این مطلب را نگفته ام‏

در قضیۀ فلسطین اولین فتوا در حمایت از حرکت فلسطین را امام دادند. بر اساس‏‎ ‎‏آن فتوا مقلدین ایشان می توانستند از وجوه شرعیه (زکات و صدقات) به فعالیتهای‏‎ ‎‏مبارزاتی فلسطینیان کمک بکنند. فلسطینی ها وقتی فهمیدند امام چنین فتوایی داده اند‏‎ ‎‏عده ای از طرف سازمان «الفتح» به نجف آمدند که هم این فتوا را بگیرند و هم با امام‏‎ ‎‏مصاحبه ای انجام دهند. امام فرمودند همان فتوا را بگیرند. آقای حاج شیخ محمد‏‎ ‎‏صادقی تهرانی که رابط این آقایان بود به امام عرض کرد: اجازه بدهید من این فتوا را‏‎ ‎‏برای این آقایان ترجمه کنم. امام اجازه دادند. ایشان هم از روی حسن نیت و عشق و علاقه ای که به فلسطین داشت فتوای امام را ترجمه آزادی کرده بود و آن را به صورت‏‎ ‎‏یک اعلامیه آرمانی و پرشور تحویل فلسطینی ها داده بود. یکی از کارهای خوب‏‎ ‎‏فلسطینی ها در آن سال در ایام حج این بود که تمامی تاییدهای مذهبی شخصیتهای‏‎ ‎‏سرشناس و برجستۀ جهان اسلام از حرکت فلسطینی ها را به چند زبان زنده دنیا (عربی، ‏‎ ‎‏انگلیسی، فرانسه، آلمانی و ترکی) در یک جزوه چاپ و در سطح وسیعی در حج منتشر‏‎ ‎‏کردند. در میان این تاییدها که از مراجع شیعه آقای حکیم و از علمای اهل سنت‏‎ ‎‏علمای الازهر و علمای بزرگ سعودی و سوریه بودند، داغترین و گیراترین فتوا و‏‎ ‎‏اعلامیه خصوصاً با ترجمه ای که آقای صادقی کرده بود از آن امام بود؛ لذا از امام به‏‎ ‎‏امام الاکبر و از آقای حکیم به مرجع دینی تعبیر کرده بودند. امام وقتی این جزوه را دیدند‏‎ ‎‏به شدت ناراحت شدند. ناراحتی ایشان از دو جهت بود. فرمودند: «این تعبیر، اهانت‏‎ ‎‏به آقای حکیم است و من اهانت به ایشان را هرگز نمی پذیرم. دیگر اینکه من این‏‎ ‎‏مطلب را نگفته ام لذا تکذیب می کنم.» به ایشان عرض کردیم تکذیب اینها صحیح‏‎ ‎‏نیست زیرا اولاً به اعتبار و حیثیت آقای صادقی لطمه می خورد و ثانیاً درست است که‏‎ ‎‏تعابیری در این اعلامیه آمده که جزء فتوای شما نبوده ولی شما که با این تعابیر موافقید،‏‎ ‎‏این مضامین و عبارت ایشان در حقیقت بیانگر روح فتوای حضرتعالی است. امام‏‎ ‎‏فرمودند: «من چیزی را که نگفته ام اگر کسی به من نسبت بدهد تکذیب می کنم» و در‏‎ ‎‏توضیح فرمودند: «اگر آقای سید احمد خوانساری که در تقوا و راستگویی ایشان شکی‏‎ ‎‏نیست بگوید آقای روح الله در فلان مجلس گفته است ‏‏«الله تعالی واحد» ‏‏چیزی که بدون‏‎ ‎‏شک همه به او اعتقاد داریم ولی من در آن جلسه آن را نگفته باشم تکذیب می کنم و‏‎ ‎‏اجازه نمی دهم چیزی را که نگفته ام کسی از قول من بگوید».‏ ‏‏در هر صورت آقای صادقی ناگزیر شد به فلسطینی ها توضیح بدهد که این مقدار‏‎ ‎‏فتوای امام بوده و این قسمتها توضیحات من بوده است.‏‎

منبع: برداشت‌هایی از سیره‌ی امام خمینی (ره)؛ جلد سه، صفحه 255.

راوی: حجه الاسلام دعایی.