یادداشت

فضای اینجا الان حرام است‏

امام از همان دوران که ما بچه بودیم خیلی به دنبال اینکه ما را نصیحت کنند، ‏‎نبودند؛ یعنی عملاً ما می فهمیدیم که چی خوب است و چی بد است. یعنی عمل‏‎ ‎‏ایشان و رفتارشان برای ما طبیعتاً سرمشق بود، در عین حال از همان آغاز خیلی جدی‏‎ ‎‏بودند الان در مقابل کوچکترین فعل حرام چنان غضبناک می شوند که در مقابل نظام‏‎ ‎‏پهلوی، به همان تندی که اغلب شما شنیده اید. ما در اتاق نشسته بودیم و یکی از‏‎ ‎‏بستگان یک خانمی بود که آهسته به من گفت: «فلان کس من که وارد شدم تواضع‏‎ ‏نکرد» یک مرتبه دیدم آقا با شدت ناراحتی رو کردند به ایشان و گفتند: «شما نمی دانید‏‎ ‎‏خدا اینجاست؟ فضای اینجا الان حرام است و نشستن اینجا الان حرامه!» اصلاً آنقدر‏‎ ‎‏امام منقلب شدند که من برای حالشون نگران شدم. خود آن خانم گفتند: «من حرفی‏‎ ‎‏ نزدم، من فقط گفتم جلوی من تواضع نکردند» امام گفتند: «شما بله! شما نمی دانید و‏‎ ‎‏یادتان می رود اما خدا یادش است غیبته! این غیبته!» در مقابل فعل حرام خیلی ایشان‏‎ ‎‏ناراحت و برآشفته می شوند و در انجام دادن عمل واجب هم خیلی جدی و محکم اند.‏‎ ‎‏ اما در مقابل به مستحبات زیاد کار ندارند. که حالا شما چرا انجام دادید یا ندادید؟ از‏‎ ‎‏این حرفها ندارند. در نتیجه خیلی اهل نصیحت نیستند مگر در چند مورد، آنهم به‏‎ ‎‏خصوص در مورد غیبت بود که من دیدم حتی یک بار ایشان همه اهل خانه را صدا‏‎ ‎‏کردند و گفتند «من میل داشتم که چیزی را برای شما بگویم» و مثل اینکه ایشان منتظر‏‎ ‎‏فرصت بودند، تا یک بار همۀ ما جمع باشیم. گفتند: «می خواهم بگویم شما می دانید‏‎ ‎‏غیبت چقدر حرامه؟» ما گفتیم «خب بله!» گفتند «شما می دانید آدم کشتن عمدی‏‎ ‎‏چقدر گناه دارد؟» گفتیم «بله!» گفتند: «غیبت بیشتر!» و گفتند: «شما می دانید فعل‏‎ ‎‏نامشروع و عمل خلاف عفت چقدر حرامه؟» گفتیم: بله! گفتند: «غیبت، بیشتر‏‎ ‎‏است». ‏‏بعد یکی یکی شمردند و گفتند: «غیبت مثل گوشت برادر مرده جویدن است.‏‎ ‎‏سعی کنید که غیبت نکنید» بعد شروع کردند به نصیحت در مورد اینکه غیبت چقدر‏‎ ‎‏حرام است. اصولاً ایشان روی مسالۀ غیبت خیلی تاکید می کردند.‏‎

منبع: برداشت‌هایی از سیره‌ی امام خمینی (ره)؛ جلد سه، صفحه 300.

راوی: زهرا مصطفوی.



فضای اینجا الان حرام است‏؛ 11 دی 1278

دیدگاه ها

نظر دهید

اولین دیدگاه را به نام خود ثبت کنید: