امام با اینکه مبالغ هنگفتی با کم و زیادش در اختیارشان قرار می گرفت ولی نه زندگی خودشان تغییر پیدا کرده بود و نه زندگی فرزندشان حاج آقا مصطفی. من چند سفر مشرف به عتبات شدم چون در نجف با مرحوم حاج آقا مصطفی زیاد رفت و آمد می کردیم لذا گاهگاهی ایشان مرا دعوت به ناهار و شام می کردند. یک روز مطلبی را که در مورد حاج آقا مصطفی شنیده بودم از ایشان پرسیدم. به ایشان گفتم شنیده ام که شما از آقایان دیگر هم شهریه می گیرید، خوب چه ضرورتی دارد که شما از مراجع دیگر شهریه می گیرید؟ مگر شما احتیاجی دارید؟ نیازی دارید، ایشان پس از یک تبسمی به من گفتند که فلانی پدرم فقط مخارج متوسط زندگی مرا می پردازد. مخارج غذا، اجاره خانه را به صورت متوسط، ولی من احتیاج به کتاب دارم برای خرید کتاب بودجه ای ندارم. لذا مجبورم شهریۀ مراجع دیگر را بپذیرم.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد سه، صفحه 311.
راوی: آیت الله فاضل لنکرانی.