یادداشت

سراغ آنها را می گرفتند‏

چه بسا افراد بی هویت و مغرض و جاهلی که در قم و نجف امام را مورد بدترین‏‎ ‎‏آزارهای روحی، تهمتها، افتراها و توهینها قرار دادند، که نمونه آن را امام در پیام به‏‎ ‎‏حوزه ها و روحانیت در مورد آب کشیدن ظرف آب فرزندشان در مدرسۀ فیضیه به این‏‎ ‎‏جرم که فلسفه می گفتند اشاره کردند. ولی امام چه قبل از انقلاب که به مرجعیت اعلا و‏‎ ‎‏مطلق در حوزه ها دست یافتند و چه بعد از انقلاب که به اوج عظمت و قدرت‏‎ ‎‏همه جانبه نایل شدند گویی حتی در یک مورد به ذهنشان خطور نکرد که درصدد تلافی‏‎ ‎‏و انتقام برآیند، بلکه برعکس، افراد متعددی از این طایفه را که علاقه مندان امام به‏‎ ‎‏خاطر سوابق سیاه و آزارهایشان به امام حاضر نبودند آنها را زنده ببینند، امام ابتدا به‏‎ ‎‏ساکن سراغ آنها را می گرفتند و به آنها کمک می کردند و اگر مریض بودند کسی را از‏‎ ‎‏طرف خود به عیادتشان می فرستادند و گرفتاریهای شخصی آنان را در حد توان برطرف‏‎ ‎‏می کردند.‏‏ 

منبع: برداشت‌هایی از سیره‌ی امام خمینی (ره)؛ جلد سه، صفحه 330.

راوی: حجه الاسلام رحیمیان.



سراغ آنها را می گرفتند‏؛ 11 دی 1278

دیدگاه ها

نظر دهید

اولین دیدگاه را به نام خود ثبت کنید: