وقتی قضیه مدرسه فیضیه پیش آمد و عده زیادی از مردم زائرین حضرت معصومه(ع) و طلاب کشته و زخمی شدند و جو رعب و وحشت زیادی در قم ایجاد شد صبح روز بعد به منزل امام رفتیم دیدیم ایشان با چهره ای برافروخته و متاثر اما مصمم در منزل نشسته است در حالی که پشت سر هم آدمهای مجروح و دست و پا شکسته این فاجعه را به منزل امام می آوردند. ایشان فرمودند: من در خانه نشسته ام در خانه ام را هم باز گذاشته ام تا آنهایی که دیروز ریختند و مدرسه فیضیه و آنجا را آنطور کوبیدند و طلاب را شهید کردند بیایند به اینجا هم حمله کنند. ایشان می خواست اینطور آن جوّ رعب و وحشت از حمله کماندوهای شاه را بشکند.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد چهار، صفحه 76.
راوی: مهدی کروبی.