شخصی به خانه آیت الله بروجردی رفت و آمد داشت و خیلی هم به ایشان نزدیک بود. امام معتقد بودند که وجود این شخص برای مرجعیت آیت الله بروجردی نه تنها مفید نیست بلکه ضرر هم دارد و صلاح می دیدند که این فرد در اطراف آقای بروجردی نباشد. آن شخص به دلیل نزدیکی که با آقای بروجردی داشت، افرادی را تحریک می کرد تا از امام نزد آقای بروجردی سعایت و سخن چینی کنند و چنین وانمود کنند که امام با مرجعیت و موفقیت آیت الله بروجردی موافق نیست.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد چهار، صفحه 177.
راوی: آیت الله فاضل لنکرانی.