هرگاه امام درد قلبی می گرفتند ما به حضورشان می رسیدیم و پس از جستجوی عامل بوجود آورنده درد به معالجه می پرداختیم. در اکثر موارد ما یک رابطهٔ عاطفی سیاسی و یا اجتماعی را در رابطه با دردقلب امام پیدا می کردیم و متوجه می شدیم که یک مساله اجتماعی یا از جنبهٔ عاطفی یا از جنبهٔ سیاسی و غیره توانسته است ایشان را ناراحت کند. در حالی که ناراحتی برای یک بیمار قلبی به هیچ وجه خوب نیست و اصولاً یک بیمار قلبی باید در آرامش و استراحت بسر برد و یک زندگی آرام داشته باشد.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد چهار، صفحه 182.
راوی: دکتر حسن عارفی.