در نجف اغلب طلبه ها پشت سر امام بودند اما بعضی این طور نبودند. کوچه های نجف خیلی باریک است. وقتی از آن طرف روبرو کسی می آمد باید کج می شد تا دیگری رد شود. در این کوچه ها گاه پیش می آمد وقتی یکی از طلبه های متحجر می دید که امام دارند می آیند از آن کوچه برمی گشت مسیر خود را عوض می کرد تا مجبور نشود به امام سلام کند، یا جواب سلام ایشان را بدهد. این جور آدمهایی هم در نجف بودند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد چهار، صفحه 192.
راوی: آیت الله صادق خلخالی.