در پاریس امام برای ساختن افراد علاقه مند به اسلام و امام که از سراسر اروپا و آمریکا و کشورهای دیگر می آیند جلساتی با آنها ترتیب می دادند و شب و روز ساعتها با آنها مذاکره می کردند و با کمال مهربانی در راه آگاهی دادن و روشن کردن آنها می کوشیدند و بنده حضور یافته و کسب فیض می کردم. هنگامی که خواستم خداحافظی کنم نامه ای به این مضمون نوشته به بنده مرحمت کردند: پس از اهداء سلام و تحیت ما احتیاج به رجالی متدین و قابل اعتماد داریم که در عضویت شورایی پس از سقوط رژیم، شرکت کنند و دارای شرایطی باشند. نداشتن افکار مکاتب انحرافی، بلکه عدم تمایل به آن مکاتب، فقط افکار اسلامی داشته باشند. لیاقت ادارهٔ یک وزارتخانه را داشته باشند، یعنی مطلع و مدیر باشند. معروف به ملیت و خوشنام باشند. در دولتهای فاسق و مجلسین معروف به فساد عضویت نداشته باشند.از سرمایه داران و معروف به سرمایه داری نباشند.باید در اسرع اوقات در مجمعی از رفقای با اطلاع، روشن، مطلب را طرح و بیدرنگ کوشش کنید در پیدایش چنین اشخاصی. حداقل پنج نفر تعیین ولو به کمک از مطلعین بلاد دیگر، به اینجانب معرفی نمایید، با تصدیق واجدیت شرایط و امضای آن. این مطلب به تهران هم تذکر داده شده است.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد چهار، صفحه 241.
راوی: آیت الله حسین نوری.