امام یک شامه قوی داشت که تا می دید حالا وقت تهاجم است، یعنی اگر تهاجم نکند باید حرکتش انفعالی باشد، فرصت را از دست نمی داد. تهاجم را می کرد که یک وقتی گرفتار حرکت انفعالی نباشد.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد چهار، صفحه 244.
راوی: آیت الله موسوی اردبیلی.