امام در نجف برنامه ای را که برای آینده داشتند حتی برای نزدیکترین و موثق ترین افراد خود بازگو نمی کردند. مگر آنکه ضرورتی اقتضا کند. در نجف گاهی اتفاق می افتاد که اعلامیه امام به ایران رسیده و در سطح وسیعی پخش شده بود ولی حتی مجاهد شهید سید مصطفی خمینی هنوز از صدور آن خبر نداشتند. جالب آنکه مرحوم حاج سید مصطفی گاهی خودش صدور اعلامیه را به امام پیشنهاد می داد و بر آن اصرار می ورزید و امام نظر او را می پذیرفتند و اعلامیه را صادر می کردند. لکن به او نمی گفتند که پیشنهاد تو عملی شده است. حاج آقا مصطفی می گفت گاهی فقط از حالت چشمان امام می توانستم دریابم که پیشنهاد من تا چه پایه مورد پذیرش ایشان قرار گرفته است. البته این بدان معنا نبود که امام به آقا مصطفی اطمینان نداشتند شاید اطمینانی که امام به ایشان داشتند به کمتر کسی داشتند منتهی امام مقید بودند که در امور سیاسی حداکثر پنهان کاری رعایت شود.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد چهار، صفحه 254.
راوی: مهدی کروبی.