وقتی به عراق رفتم برادرها کمک کردند و یک برنامه ملاقات حضوری برای من با امام ترتیب دادند که حدود دو ساعت و بیست دقیقه طول کشید. آنچه که برای من مهم بود توجه خاص امام در شنیدن مطالب بود. در طول مدتی که من حرف می زدم ایشان کوچکترین حرکتی که به معنای قطع کردن یا تمام کردن حرفم باشد نکردند و به حرفهایم به دقت گوش می کردند. من نمی خواستم از جریاناتی که در داخل زندان برای من پیش آمده بود به ایشان چیزی بگویم . فرمودند: همه مسایل را بگویید از نوع برخورد و شکنجه ای که در رابطه با زنها اعمال می کنند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد چهار، صفحه 258.
راوی: عاتقه صدیقی.