مرحوم آیت الله کاشانی را به خاطر درگیریها و مخالفتهایی که با مصدق داشت از شخصیت اجتماعی انداختند. ایشان مریض شدند و تنها کسی که از قم به عیادت آیت الله کاشانی رفت امام بود. به این خاطر حوزۀ درس اصول امام تعطیل شد. آن روز صبح امام درس فقه شان را دادند؛ ولی درس اصول به خاطر رفتن ایشان به عیادت مرحوم کاشانی تعطیل شد. این حرکت امام زمانی بود که برای مرحوم آقای کاشانی سرودهای مبتذل می خواندند و مرحوم کاشانی را در روزنامه ها با سرودها و شعرهای مبتذل هتک می کردند. امام که در آن زمان دارای شخصیت علمی و شخصیت اجتماعی (البته شخصیت علمی در حوزه های علمیه و شخصیت اجتماعی در نزد خواص) بودند برای عیادت مرحوم آیت الله کاشانی به تهران رفتند. دلیلی و شاهدی از این زنده تر نمی شود پیدا کرد که امام به همۀ جهات عنایت دارند؛ یعنی امام نمی روند به دیدن آیت الله کاشانی به عنوان یک مسلمانی که بخواهد از یک بیمار عیادت کند، و به دیدن آیت الله کاشانی به عنوان یک روحانی هم نرفتند، که روحانیون زیادی مریض می شدند و بنا نبود که امام به دیدن آنها بروند. امام وقت خودشان را صرف واجب می کردند. تشییع جنازه معمولاً نمی آمدند. امام دنبال کار دیگر و هدف دیگری بودند. اینجاست که می روند عیادت آیت الله کاشانی و مخصوصاً درسشان را هم تعطیل می کنند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 11.
راوی: آیت الله صانعی.