امام پس از فوت آیت الله آقا سید ابوالحسن اصفهانی ـ قدس سره ـ که نوبت زعامت به آیات عظام، بروجردی و قمی رسیده بود، برای مرحوم بروجردی تبلیغ می کرد و مردم را به ایشان ارجاع می داد؛ حتی برای این کار به شهرها هم مسافرت می کرد. من از امام پرسیدم: چرا شما مردم را به آیت الله قمی ارجاع نمی دهید؟ فرمودند: «آیت الله حاج آقا حسین قمی در ایران نیستند، بلکه در عراقند؛ لذا باید آقای بروجردی را تقویت کرد تا حوزۀ قم و علمای ایران قوت پیدا کنند». امام، آقای بروجردی را مردی روشن می دانستند و گمان می کردند که از طریق ایشان می توانند اهداف انقلابی را دنبال کنند. بعدها من به ایشان گفتم: شما تبلیغات زیادی برای مرجعیت آیت الله بروجردی کردید؛ ولی آنطور که می خواستید نشد. فرمودند: «بله. چون در ذهن آیت الله بروجردی القا شده بود که مردم به عهد و ایمانشان محکم نیستند، و کاری از پیش نمی رود».
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 13.
راوی: آیت الله مبرقعی (فقیه).