امام به مرحوم آیت الله العظمی بروجردی خیلی معتقد بودند و من دربارۀ کسی ندیدم که آیت الله العظمی بنویسند، مگر دربارۀ آقای بروجردی. در همان روزهای بعد از فوت آقای بروجردی بود که دیدم امام در یکی از نوشته هایشان از آن فقید سعید با لقب آیت الله العظمی نام برده بودند و در یکی از صحبتهایشان درباره ایشان می فرمودند: «آقای بروجردی برای عالم اسلام و جامعۀ مسلمین دیوار بلندی بود که فرو ریخت.» امام با همان علاقه ای که به آقای بروجردی داشتند و عزت اسلام را در خانه این مرد بزرگ می دیدند، برای آنکه تشییع جنازۀ مرجع تقلید تبعاتی برای ایشان نداشته باشد و نیز چون ممکن بود دوستانشان برای معرفی ایشان به عنوان مرجع تقلید فعالیتی بکنند که دون شان افراد وارسته است، اصلاً به تشییع جنازه نیامدند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 37.
راوی: آیت الله ربانی املشی.