امام با اینکه نزد فضلا و علما، مقام علمی شان چشمگیر و مشخص بود، برای طلب رضای خدا و مطلّع ساختن مرحوم آیت الله حکیم نسبت به آنچه که آن زمان در ایران می گذشت تا آن اندازه تواضع می نمودند که به ایشان می گفتند: «من یکی از پیروان شما و از افرادی که اوامر شما را اطاعت می کنند هستم. شما امر کنید ما اطاعت می کنیم. شما دستور بدهید ما عمل می کینم. چطور شما گمان می کنید مطیع ندارید و حال آنکه من یکی از آنها هستم».
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 53.
راوی: حجه الاسلام صادقی تهرانی.