اکثر کتابهای عرفانی امام مابین سنین 23 تا 30 سالگی ایشان نوشته شده اند و این از نبوغ صددرصد علمی ایشان حکایت می کند و حقیقتاً مایۀ اعجاب است که چگونه کتبی در زمینه مسائل عرفانی و مثلاً «مکتب محی الدین عربی» توسط جوانی با این سن و سال و با آن پختگی نوشته شده اند. برای ما شکی نیست که امام یک نابغۀ علمی بوده اند که در اوان جوانی خود این کتابها را نوشته اند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 62.
راوی: دکتر غلامرضا الوانی.