فضلای بزرگ برای من نقل کرده اند که مرحوم آقای بروجردی بقای بر تقلید میت را جایز نمی دانستند و معتقد بودند انسان باید از مجتهد زنده تقلید کند. دو شخصیت علمی با ایشان بحث کردند که او را قانع کنند که بقای بر میت را جایز بدانند. مرحوم آیت الله یثربی که از علمای کاشان و از شاگردان مرحوم آیت الله آقا ضیاء عراقی که از بزرگان نجف بود و امام. اول مرحوم آقای یثربی بحث را شروع کردند ولی آقای بروجردی قانع نشدند و امام بسیار مودب و ساکت در آن مجلس نشسته بودند. روش ایشان بود که تا سوالی از ایشان نمی شد، جواب نمی دادند. مرحوم آقای بروجردی رو به امام کرده و گفتند: آقا شما صحبتی نمی کنید؟ امام پاسخ دادند: «شما امر نفرمودید». که از اینجا ادب و شخصیت امام معلوم می شود که یکی اینکه اول صحبت نکردند و دوم اینکه با تواضع می فرمایند شما امر نفرمودید. آقای بروجردی به ایشان گفتند: خواهش می کنم بفرمایید. امام وارد بحث شدند و بعد از بحث امام بود که فتوای ایشان تغییر پیدا کرد و پس از این بود که بقای بر میت را جایز می دانستند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 64.
راوی: حجه الاسلام فقیه ایمانی.