امام فقیهی بود که تمام دوره مسائل فقه را دیده است. بررسی تحریرالوسیله این را نشان می دهد. ما فقهایی داریم که عبادیات را دیده اند، فقهایی داریم که مسائل مالی را دیده اند، فقهایی داریم که قضا را دیده اند، فقهایی داریم که حدودیات و امثال اینها را دیده اند. اما امام دوره فقه را دیده است. کسی اگر این تحریرالوسیله را نگاه کند، بعد جواهر را هم ببیند، جواهر هم یک دور فقه را دارد. یا مثلاً مفتاح الکرامه را ببیند می فهمد که امام اینها را دیده. دیده، نه به این معنی که تورق کرده، بلکه تامل کرده، انتخاب کرده، یا حرف آنها را پذیرفته یا حرف آنها را رد کرده، آنجاهایی که نپذیرفته، یعنی مبنایی نپذیرفته؛ امام، یک چنین فقیهی بود.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 68.
راوی: آیت الله موسوی اردبیلی.