برخی از کاروانها توسط بنده از مراجع نجف استفتا کرده بودند که اگر کسی قربانی را در منیا عمداً ترک کند آیا به حج او لطمه ای وارد می شود یا خیر؟ یکی از مراجع در مقام پاسخ به این سوال فرمودند: اگر چه گناه کرده است ولی ظاهراً حج او صحیح است. علت امر را از وی جویا شدم. فرمودند: قربانی کردن در مِنی از واجبات «در حج» است نه از واجبات «حج» و لذا عصیان و ترک آن موجب بطلان حج نمی شود.همین سوال را خدمت امام بردم. ایشان بدون درنگ فرمودند: «ظاهراً بطلان حج است.» بنده به ایشان عرض کردم، آقایی فرمودند که این از واجبات حج نیست بلکه از واجبات «در حج» است و لذا ترک آن، موجب بطلان حج نمی شود. ایشان در پاسخ فرمودند: «من که می گویم ترک آن حج را باطل می کند بدین جهت است که رعایت ترتیب بین اعمال مکه بعد از کوچ از مِنی لازم است و در صورتی که اعمال مِنی انجام نشود به تمامه و بعض آنها انجام شود، «اخلال به ترتیب» لازم می آید و لذا اگر اعمال مِنی را عمداً ترک بکند موجب بطلان حج می شود.»
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 72.
راوی: آیت الله جناتی.