از کمالات امام این بود که با اخلاق و برخورد خود مشوق طلاب بودند. روزی نوشته ای از درسشان را به خدمتشان دادم که در آن اشکالاتی هم به درس گرفته بودم. امام چند روزی آن را پیش خود نگه داشتند. یک روز قبل از اینکه نوشته را به من بدهند، در بین راه نظر مبارکشان به من افتاد، با تبسم خاصی به من فرمودند: «کتاب شما را دیدم خیلی خوب بود. یک خوبی که داشت این بود که در آن اشکال کرده بودید.» بعد تشویق را به حدی رساندند که من شرمنده شدم.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 84.
راوی: حجه الاسلام سجادی اصفهانی.