امام سعی بر آن داشتند کسانی که در پای درسشان حاضر می شدند غیر از آنچه را که از استاد شنیده اند خودشان هم صاحبنظر باشند و درس را تحلیل و بررسی کنند. یک بار امام از استادشان نقل می کردند که تقریرات درسی را کسی آورده بود خدمت ایشان، فرموده بودند که اینها همه مطالب من است پس مطالب خودت کو؟ تو چه نوشته ای؟ و اگر مطلبی از خودت نداشتی لااقل در این زیر، بد و بیراهی می گفتی تا خودت را آنجا نشان بدهی. حتی یک بار امام فرمودند: «اینجا که مجلس روضه خوانی نیست که همه سکوت کرده و گوش می دهید. اینجا مجلس درس است. خاصیت درس این است که کسی اشکال کند، ایراد بگیرد و اظهار نظر بکند».
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 86.
راوی: حجه الاسلام مرتضوی لنگرودی.