یادداشت

مگر مجلس تعزیه خوانی است!‏

یکی از شیوه های درسی امام شنیدن اعتراضات علمی شاگردان در هنگام درس بود. این امر تا آنجا رعایت می شد که گاهی جلسۀ درس، نظام و انسجام خود را از دست می داد و به حالت بحث بین دو نفر در می آمد. امام از اعتراضهای شاگردان خود استقبال می کردند و درسی را که در آن اعتراضی نمی دیدند، به مجلس روضه تشبیه می کردند. 

منبع: برداشت‌هایی از سیره‌ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 87.

راوی: حجه الاسلام یثربی.



مگر مجلس تعزیه خوانی است!‏؛ 11 دی 1278

دیدگاه ها

نظر دهید

اولین دیدگاه را به نام خود ثبت کنید: