امام همواره طلاب را تشویق می کردند که هنگام درس، سوال و بحث و انتقاد بکنند. هیچ وقت نمی شد که امام ناراحت شوند، بلکه برعکس، اگر طلاب صحبت نمی کردند امام نگران می شدند. همواره می فرمودند: «هر سخنی را که گفته می شود به نظر انتقاد بنگرید. هر چه صاحب سخن هم بزرگ باشد انسان نباید فوراً حرف او را بپذیرد. بلکه باید با دقت بررسی کند.» لذا گاهی که بعضی از دوستان اشکالاتی را می نوشتند و تقدیم امام می کردند، ایشان علاوه بر اینکه خوشحال می شدند، برای تشویق آنان انعامی هم به آنها می دادند.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 90.
راوی: آیت الله عمید زنجانی.