در مسجد اعظم که امام درس می فرمودند بنده هم شرکت می کردم. پس از اتمام درس، ایشان قدری می نشستند و افرادی گردشان جمع می شدند. من اشکالی به ذهنم آمده بود که خدمتشان مطرح کردم، امام به فکر فرو رفتند و گفتند: «باید فکر کنم» و جواب ندادند و این خیلی تواضع است، چون معمولاً استاد در چنین اوقاتی برای اینکه مقام علمی اش جلوی شاگردان خدشه دار نشود بلافاصله جوابی را می دهد، اما امام تواضع نشان دادند و فرمودند: «باید فکر کنم».
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 96.
راوی: آیت الله رضوانی.