پیامبر اسلام(ص) با اصحاب خود چنان رفتار می کرد که هر یک از آنها فکر می کرد که او عزیزترین افراد نزد پیامبر است. امام هم در درس اینچنین بودند و به همۀ طلاب شخصیت می دادند و همّ ایشان این بود که استعدادها را شکوفا کنند. حرف خوب را می پذیرفتند و تشکر می کردند، گویا در نظر مبارکشان بود امانتی را که پیش ایشان بود به دیگران تحوبل دهند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 99.
راوی: آیت الله یزدی.