بیان امام در تدریس به قدری شیرین و رسا بود که هیچ کس را نیازمند به اینکه از کس دیگری بپرسد و نظر امام را استفسار کند نبود. امام مستقیماً با بیان بسیار روشن و شیرین خودشان تمام مطالب را در اختیار می گذاشتند. طلبه که از درس استاد بیرون می رفت مطلب به نظر او کاملاً روشن بود. البته ممکن بود که در اصل دریافت کل مطلب اشکالی داشته باشد، اما از نظر اینکه امام چه فرموده اند و چه نظری داشته اند هیچ نقطۀ ابهامی برای کسی باقی نمی ماند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 102.
راوی: حجه الاسلام مرتضوی لنگرودی.