شیوۀ عمومی تدریس امام یا بیانشان در سخنرانیها بر این بود که از پیچیده گویی احتراز کرده و کوشش می کردند مسائل نظری و فکری را که غالباً دور از درک اذهان عمومی است با روشنترین عبارات و مثالهای واضح ایراد کنند. حتی گاهی مسائل عقلی و فکری را که دور از حس و ماده است، در لباس مثال بیان می کردند. از این جهت درس امام و بیانات ایشان در حوزه از گیرایی خاصی برخوردار بود و کمتر کسی می توانست بگوید که من از درس امام بهره نگرفته ام البته به شرط آنکه استعداد فراگیری آن درس را داشته باشد.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 102.
راوی: حجه الاسلام فقیه ایمانی.