برخورد امام با شاگردانش بسیار متواضعانه بود. به عنوانه نمونه در روزهای اوایل انقلاب که تازه به قم تشریف آورده بودند بعد از آنکه از علمای بزرگ حوزه بازدید کردند از عده ای از شاگردانشان هم بازدیدهایی داشتند. شبی که به منزل محقر ما تشریف آوردند از نظر من به قدری با ارزش بود که احساس می کردم اتاق ما همدوش طاق عرش شده است، چرا که روح خدا به آن وارد شده بود.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 127.
راوی: آیت الله خلخالی.