یک روز امام مرا خواستند و فرمودند: «حکومت بعث بنا دارد حوزه نجف را منحل کند و من در اینجا وظیفه شرعی خود احساس می کنم که نهایت کوشش خود را به خرج دهم تا ممکن است، نگذارم حوزه نجف منحل شود و یکی از راههای جلوگیری از این کار رسیدگی به وضع طلاب علوم دینی و ازدیاد شهریه آنهاست. لکن چون شهریه ای را که می خواهم بدهم از سهم مبارک امام و متعلق به امام عصر ـ علیه السلام ـ است این پول حساب دارد و باید به افرادی داده شود که اهلیّت تحصیل در حوزه و قدرت پیشرفت و رسیدن به مقامات عالیه علمی را دارند و من شنیده ام در دفتر شهریۀ من اسم افراد ناسالم ثبت است و از من شهریه می گیرند، آنها باید حذف شوند و افراد باید بررسی بشوند.» ما هم این کار را شروع کردیم و دیدیم حرف ایشان درست است و متاسفانه به اسامی افرادی برخوردیم که اگر چه در لباس طلبگی بودند ولی با سازمان امنیت بعث عراق مرتبط بودند و برای حزب بعث خبرچینی می کردند که نام همۀ آنها از دفتر شهریه امام حذف شد.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 129.
راوی: حجه الاسلام عبد المجید ایروانی.