طلبه ای به امام نامه ای نوشت و در آن تقاضا کرد که اگر ایشان صلاح بدانند یکی از عمامه های خود را که با آن نماز شب خوانده اند برای او بفرستند. امام پس از اطلاع عمامه ای را مرحمت کردند که به وسیله یکی از نمایندگان ایشان برای آن طلبه فرستاده شود.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 135.
راوی: آیت الله محمدی گیلانی.