بعد از رحلت آیت الله بروجردی امام به اتفاق اعضای خانواده شان تابستانها به امامزاده قاسم تهران می آمدند. درهمان زمان مرحوم آیت الله سید عبدالهادی شیرازی در امر مرجعیت بر آیت الله حکیم پیشی گرفت متاسفانه چند ماه بعد رحلت کردند. لذا از قم چند نفر از علما نزد امام آمدند و فشار آوردند که فاتحه بگذارند، ولی ایشان می گفتند نه مجلس فاتحه می گذارم و نه درفاتحه شرکت می کنم زیرا این نوع کارها در عالم طلبگی به معنای طرح مساله مرجعیت است وامام نمی خواستند خودشان را مطرح بکنند. به یاد دارم مرحوم آقای اشراقی (داماد امام) هم آمد و بار دیگر همین موضوع را به اطلاع امام رساند و گفت فضلای قم مرا فرستاده اند خدمت شما که این کار را بکنید ولی امام قبول نکردند و نهایتاً دراثر فشار زیاد طلاب ومردم ناچار شدند رساله بدهند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 143.
راوی: سید احمد خمینی.