از تاکتیهای در خور توجه امام در حوزه علمیه نجف، آنکه هرگز به کاری به طور ناگهانی دست نیازید تا موجب نگرانی و وحشت عناصری را که از خودسازی و تهذیب نفس بی بهره بودند و نسبت به امام احساس رقابت می کردند، فراهم آید. لذا در نخستین سال اقامت در نجف از پرداخت شهریه رسمی خودداری کرد و تنها به تقسیم وجوهی در ماه مبارک رمضان بسنده کرد. آنگاه حدود یک سال هر دو ماه یک بار شهریه می داد و سرانجام از آبان ماه 1347 به طور مرتب و رسمی به دادن شهریه پرداخت.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 159.
راوی: ندارد.