امام در جلسه های درسی که داشتند به مناسبتهای مختلف نصایحی می فرمودند که خیلی در طلاب موثر بود. یک روزْ نصیحت کافی بود تا مدتی طلبه ها را متوجه کند. از جمله نصایح امام این بود: «هر معصیتی که انسان می کند با یکی از نعمتهای خداست و هر جا معصیت می کند در محضر خداست. چقدر وقاحت می خواهد که شخص در حضور حق تعالی معصیت او را بکند.» در جلسه دیگری می فرمودند: «انسان در حضور بچۀ ممیز، کاری که موجب هتک عرض و آبروریزی باشد نمی کند، ولی چه می شود که در حضور خداوند هتکها می کند و خجالت نمی کشد.» امام به نقل از بعضی اساتید خود می فرمودند: «دنیا به قدری مذموم است که اسم آن ذکر نشده و به کنایه به کلمۀ دنیا یعنی پست از آن نام برده می شود. مثل جاهای بد که اسم برده نمی شود و به کنایه از آنها ذکری می شود».
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 186.
راوی: آیت الله قدیری.