یک بار امام در موعظه ای به طلاب می فرمودند رسول خدا فرموده: «شیبتنی سوره هود لمکان فاستقم کما امرت و من تاب معک»، سوره هود مرا پیر کرد برای یک آیه، استقامت کن همان طوری که مامور به استقامت هستی خودت و آنهایی که با تو هستند. امام در اینجا با استفاده از سخن استادشان مرحوم شاه آبادی توجیهی داشتند و می فرمودند که این آیه در سوره های دیگر هم هست، ولی چرا رسول خدا می فرماید سورۀ هود مرا پیر کرد؟ برای اینکه یک جمله اضافه می کند و آن جمله «من تاب معک» است؛ یعنی خودت باید در دین استقامت کنی و آن کسانی که با تو هستند، یعنی ممکن است فردای قیامت از اعمال خود پیامبر و از اعمال همه امت او از او سوال کنند. چون او تنها مسئول کار خودش نیست. یعنی اگر انسانی مرتکب خلاف بشود و او بتواند او را هدایت کند و نکند، او شریک در این خلاف است.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 186.
راوی: آیت الله شهید محلاتی.