حضرت امام با تمام وقت و نظمی که داشتند و با وجود تراکم برنامه هایشان و آمد و شد زیاد به خانه شماره 1 و 2 نوفل لوشاتو، رعایت حال دیگران را می کردند چه آنها که در بیت بودند و چه آنها که از بیرون می آمدند و چه آنها که در همسایگی ایشان به سر می بردند؛ مردم روستای نوفل لوشاتو که متوجه شدند امام رعایت حالشان را می کند به ایشان خیلی اظهار علاقه می کردند و گاهی اوقات هنگام نماز، سخنرانی و دعا در آنجا به تماشا می ایستادند. آنها خیلی از امام راضی بودند و ایشان را مایه برکت و شهرت دهکده شان می دانستند. آنان به قدری به امام علاقه مند شدند که وقتی امام می خواست آن جا را ترک کند به بدرقه آمدند و از این خداحافظی ناراحت بودند.
منبع: خاطرات مرضیه حدیدچی (دباغ)، به قلم محسن کاظمی، صفحه 104.
راوی: مرضیه حدیدچی (دباغ).