یکی از علمای برجسته به من گفتند: زمانی که حضرت امام درس فقه را در نجف اشرف شروع کردند من خود درس خارج می گفتم و خود را از درس دیگران مستغنی می دانستم. بنابراین، تصمیم گرفتم چند روزی به منظور ارزیابی اعلمیت امام در حلقه درس ایشان حضور یابم. ولی بعد از چندی، دریافتم که باید در برابر عظمت علمی امام زانو بزنم و بدین گونه بود که تا آخر درس امام را ترک نکردم.
منبع: در سایه آفتاب (یادها و یادداشت هایی از زندگی امام خمینی (ره) )، صفحه 74.
راوی: محمد حسن رحیمیان.