نمونه ای دیگر از شیوه متمایز امام در طرح و نقد مباحث این بود که در درس های بلندپایگان نجف، که عموما از شاگردان مرحوم نائینی و آقا ضیاء عراقی بودند، معمولاً بازار طرح و نقد دیدگاه های این دو بزرگوار گرم بود، اما کمتر استاد فقیهی سراغ مرحوم شیخ محمدحسین کمپانی میرفت که علی الظاهر دلیل اصلی آن اوج قوت علمی و قدرت استدلال ایشان در مقایسه با سایر معاصران بود و این نکته ظاهراً در محافل علمی نجف مطلبی جا افتاده بود؛ لکن امام (ره) یگانه و استادی بود که بیش از همه، بر همان اساسی که داشتند، به طرح و نقد و رد دیدگاه های مرحوم کمپانی میپرداخت و اوج توانایی علمی و تیزهوشی امام (ره) در مباحث و استدلالات فقهی در همین میدان به منصه ظهور می رسید.
منبع: در سایه آفتاب « یادها و یادداشت هایی از زندگی امام خمینی (ره) »، صفحه 78.
راوی: محمد حسن رحیمیان.