به موازات اوج گیری محبوبیت حضرت امام، علاوه بر زمین ها و خانه هایی که به محضرشان اهدا می شد، وجوه نقدی، طلا، اشیا نفیس، کتاب، قرآن خطی، تابلوهای هنری نفیس، پارچه و امثال آن ها نیز از سوی مشتاقان و معتقدان به مقام والایشان به عنوان نذر و هدیه به شخص ایشان تقدیم می شد، تا آنجا که حقیر اطلاع دارم، منبع عمده تمام هزینههای شخصی و مخارج منزلشان از همین هدایا و نذورات بوده؛ لیکن، با توجه به وفور و کثرت نذورات و هدایا و با توجه به قناعت و صرفه جویی و کم خرجی از زندگی حضرت امام، حتی این نوع اموال نیز با آنکه کاملا جنبه شخصی داشت و پرداخت کنندگان صرفاً برای شخص شخیصشان تقدیم می کردند، هرگز نزد حضرت شان انباشته نشد و چیزی از آن همه را برای خود نیندوختند تا آنجا را که ماترک امام بعد از رحلتشان، حتی برای دو سه روزه پذیرایی در حد معمول گذشته را در دفتر و بیت کفایت نکرد!
منبع: در سایه آفتاب « یادها و یادداشت هایی از زندگی امام خمینی (ره) »، صفحه 80.
راوی: محمد حسن رحیمیان.