حضرت امام در طی مدت اقامتشان در نجف اشرف، در خانه ای محقر و فرسوده در یکی از کوچه های شارع الرسول، همچون صدها طلبه معمولی، اجاره نشین بودند. بعد از پیروزی انقلاب نیز، چه در ایامی که در قم بودند چه در مدت نزدیک به ده سالی که در جماران اقامت داشتند، همچون بسیاری از مستضعفان، به صورت مستاجر زندگی می کردند و در منزل بسیار قدیمی آقای جمارانی اقامت داشتند؛ این خانه بعد از فوت مرحوم پدر آقای جمارانی به چند قطعه کوچک تقسیم شده بود و ساختمان قدیمی آن در اختیار خانواده آقای جمارانی قرار داشت. قطعه دیگری از آن، که منزل کوچکی بود، با مساحت حدود ۱۲۰ متر مربع و ۷۰ متر زیربنا و متعلق به آقای سید حسن حسینی داماد آقای جمارانی، در اجاره حضرت امام قرار گرفت. این منزل کوچک و ساده، که همه از نزدیک یا از تلویزیون آن را دیده اند، طی یک دهه، جایگاه انسانی بود که بر اریکه دل های مشتاق صدها میلیون مسلمان و مستضعف جهان حکومت میراند؛ انسانی که با تکیه بر قدرت ایمان و نفوذ الهی اش همه کاخ های ابر قدرت های شیطانی را به لرزه درآورد.
منبع: در سایه آفتاب « یادها و یادداشت هایی از زندگی امام خمینی (ره) »، صفحه 86.
راوی: محمد حسن رحیمیان.