حضرت امام (ره) در نجف اشرف، روزانه، دست کم چهار بار برای اقامه نماز جماعت ظهر در مسجد شیخ انصاری و نماز مغرب در مدرسه آیت الله بروجردی و شبها برای تشرف به حرم حضرت امیرالمومنین (ع) و در ایام تحصیلی برای درس در مسجد شیخ انصاری از منزل بیرون میرفتند و مجموعاً هشت بار مسافت بین این اماکن و خانه را پیاده طی می کردند. در سال های اول گاه گاهی که برای دید و بازدید به مسافت های دور تر می رفتند از درشکه، که ارزان ترین وسیله نقلیه نجف بود، استفاده می کردند. در آن زمان در نجف تاکسی رایج نبود، ولی تعداد محدودی بنز گازوئیلی کرایه ای به نام «ابو خمسه» وجود داشت که برای یک تا پنج مسافر در داخل شهر ربع دینار _ معادل پنجاه ریال در آن زمان_ کرایه دریافت میکردند که از کرایه درشکه گران تر بود و به همین دلیل امام حاضر نبودند سوار این اتومبیل های کرایه ای شوند و حتی اصرار دیگران هم در این باره نتوانست روش امام (ره) را تغییر دهد. اما وقتی این نکته مطرح شد که، با توجه به استفاده سایر مراجع از اتومبیل شخصی، ممکن است درشکه سوار شدن امام باعث نوعی تعریض به آنان شود، از آن به بعد برای این نوع رفت و آمدها، که به طور استثنایی پیش می آمد، از ماشین کرایه استفاده میکردند، لیکن مسافت رفت و آمدهای روزانه را همچنان تا آخر پیاده طی می نمودند.
منبع: در سایه آفتاب « یادها و یادداشت هایی از زندگی امام خمینی (ره) »، صفحه 92.
راوی: محمد حسن رحیمیان.