شخصیت های گوناگون دولتی به طور مکرر به ملاقات امام آمدند و با لحن های مختلف، برای جلب نظر امام به همراهی و هماهنگی با دولت بعثی، تلاش کردند. حسن علی، عضو شورای انقلاب، حداد، استاندار (محافظ) کربلا (در آن زمان نجف جزو استان کربلا بود)، فرماندار نجف، و مسئولان امنیتی از جمله کسانی بودند که مکرر به خدمت امام رسیدند. امام هرگز درخواست ملاقات خصوصی آنان را قبول نکردند و همه ملاقاتها در جلسه عمومی امام _ که هرشب دو و نیم ساعت بعد از غروب تا ساعت سه به مدت نیم ساعت به صورت ثابت در بیرونی خانه امام برقرار بود _ انجام می گرفت. حضور در این جلسات هیچ گونه محدودیتی برای هیچ کس نداشت و هر شب ده ها نفر از طلاب و غیر طلاب در این فرصت به ملاقات امام میآمدند و دقیقا راس سه ساعت بعد از غروب امام از جلسه خارج و به طرف حرم مطهر امیرالمومنین (ع) شرفیاب میشدند.
منبع: در سایه آفتاب « یادها و یادداشت هایی از زندگی امام خمینی (ره) »، صفحه 117.
راوی: محمد حسن رحیمیان.